อินเตอร์มิลานกำลังจะปิดฉากสคูเด็ตโต้ครั้งแรกในรอบ 11 ปีโดยหวังว่าจะยุติการครองแชมป์เก้าปีของยูเวนตุสที่ด้านบนสุดของเซเรียอา
มีการขึ้น ๆ ลง ๆ มากมายนับตั้งแต่แชมป์ลีกครั้งสุดท้ายของพวกเขาที่โชเซ่มูรินโญ่เป็นส่วนหนึ่งของแคมเปญที่ได้รับรางวัลเสียงแหลมระดับตำนานของสโมสรในปี 2009-10
โรม่าของเคลาดิโอรานิเอรีผลักดันอินเตอร์มาตลอดในเซเรียอาโดยยังไม่มีการยืนยันตำแหน่งแชมป์ลีกที่ 5 ติดต่อกันของสโมสรจนกว่าพวกเขาจะชนะเซียนา 1-0 ในวันสุดท้ายของฤดูกาล นี่คือผู้ที่อยู่ใน XI ของมูรินโญ่สำหรับชัยชนะครั้งสำคัญในวันนั้นและสิ่งที่พวกเขาทำในวันนี้
Julio Cesar
อดีตทีมชาติบราซิลยังคงอยู่ที่ซานซีโรจนถึงปี 2012 และจากไปเจ็ดปีและปรากฏตัว 300 ครั้งระหว่างไม้เท้าเพื่อให้ Nerazzurri เข้าร่วม Queens Park Rangers แทนที่ Paddy Kenny ที่ผูกลีดส์หลังจากที่ด้านข้างของ Mark Hughes อยู่บนผิวหนังของ ฟันของพวกเขา
แต่ Hoops ไม่สามารถป้องกันการตกชั้นเป็นฤดูกาลที่สองได้และหลังจากการลดลง Cesar ก็ไปร่วม Benfica หลังจากการยืมตัวในช่วงสั้น ๆ ที่ MLS ด้าน FC Toronto
หลังจากคว้าแชมป์โปรตุเกสสามรายการเขาย้ายกลับไปยังสโมสรฟลาเมงโกวัยเด็กในช่วงสั้น ๆ และปรากฏตัวอีกสองครั้งในบราซิลก่อนที่จะประกาศลาออกในปี 2018
Javier Zanetti
ชาวอาร์เจนติน่าที่เป็นนิรันดร์ผู้ซึ่งดูเหมือนจะอายุไม่ถึงวันตลอดระยะเวลา 19 ปีและการปรากฏตัวของอินเตอร์ 858 ครั้งในที่สุดก็แขวนรองเท้าบู๊ตของเขาในปี 2014
อินเตอร์ปลดเสื้อหมายเลข 4 อย่างเป็นทางการเพื่อแสดงความเคารพต่อตำนานของสโมสรซึ่งดำรงตำแหน่งรองประธานนับตั้งแต่เขาเกษียณอายุ
หนึ่งในช่วงเวลาที่ดีที่สุดของ Zanetti มาจากชัยชนะ 1-0 ในวันสุดท้ายเหนือเซียนาด้วยการวิ่งที่เร้าใจและผ่านบอลเพื่อเล่นใน Diego Milito สำหรับผู้ชนะการแข่งขัน
วอลเตอร์ซามูเอล
เช่นเดียวกับ Zanetti เพื่อนร่วมชาติของเขาซามูเอลเป็นผู้แข็งแกร่งในการคว้าแชมป์สคูเด็ตโต้ 5 สมัยติดต่อกันของอินเตอร์ระหว่างปี 2548 ถึง 2553 โดยก่อนหน้านี้เคยเป็นของโรม่าในช่วงที่พวกเขาคว้าแชมป์ในปี 2000-01
เขาเดินตามรอยเท้าของอเลสซานโดรเนสตา, เปาโลมัลดินี่และฟาบิโอคันนาวาโรในการได้รับการเสนอชื่อให้เป็นกองหลังแห่งปีของเซเรียอาโดยสมาคมนักฟุตบอลอิตาลีในปี 2010
ซามูเอลออกจากอินเตอร์ในปี 2014 ก่อนที่จะคว้าแชมป์สวิสกลับมาเล่นกับเอฟซีบาเซิลในสองปีสุดท้ายในฐานะผู้เล่นในปี 2014-15 และ 2015-16 ในปี 2019 เขาลงทะเบียนในหลักสูตร UEFA Pro License ร่วมกับ Andrea Pirlo และ Luca Toni
Marco Materazzi
มาเตราซซีฮีโร่ผู้มีลัทธิหรือที่เรียกว่า ‘เมทริกซ์’ ทิ้งมรดกที่เลียนแบบไม่ได้ที่อินเตอร์โดยเป็นหนึ่งในผู้แทนที่เชื่อถือได้ของมูรินโญ่ในแคมเปญที่ได้รับรางวัลเสียงแหลมในประวัติศาสตร์ของสโมสร
เขาลงเล่นเพียง 11 นัดในฤดูกาลถัดไปและออกจากตำแหน่งหลังจากหมดสัญญาในปี 2554 ก่อนที่จะกลับสู่สนามในฐานะผู้จัดการผู้เล่นของอินเดียนซูเปอร์ลีกฝั่งเชนไนยินในปี 2014
47 ปียังคงเป็นตัวแทนสโมสรเก่าของเขาด้วยการปรากฏตัวทางสื่อจนถึงทุกวันนี้
ไมค่อน
อาชีพของบราซิลถึงจุดสูงสุดอย่างไม่ต้องสงสัยด้วยเสียงแหลมของอินเตอร์ในปี 2010 และจะต้องตกต่ำอย่างมากจากที่นั่นห้าเดือนหลังจากที่ได้รับถ้วยรางวัลแชมเปียนส์ลีกชื่อเสียงของเขาก็ถูกฉีกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยโดย Gareth Bale
หลังจากปีที่จะลืมรอบนอกที่แมนเชสเตอร์ซิตี้ในปี 2012-13 ไมค่อนกลับมาที่อิตาลีและลงเล่น 69 นัดในสามฤดูกาลกับโรม่า
เขายังคงเล่นอยู่ในวันนี้ด้วยวัย 39 ปีเปลี่ยนเป็น Sona จากลีกระดับล่างของอิตาลี
ธิอาโกม็อตตา (Goran Pandev, ’57)
มอตต้าทีมชาติอิตาลีที่เกิดในบราซิลล้มลงจากตำแหน่งกองกลางในช่วงที่รานิเอรีดำรงตำแหน่งอินเตอร์และได้รับอนุญาตให้ออกจากเปแอสเชในเดือนมกราคม 2555
ม็อตต้ากลายเป็นหนึ่งในผู้เล่นคนสำคัญของยักษ์ใหญ่ของฝรั่งเศสที่เพิ่งสร้างใหม่ในขณะที่พวกเขาเริ่มกลับมาเป็นกองกำลังอีกครั้งในฝรั่งเศสโดยมีบทบาทสำคัญในลีกเอิง 1 ห้ารายการแรกของยุคการลงทุนด้านกีฬาของกาตาร์
เขาเกษียณในปี 2018 หลังจากลงเล่นให้ PSG ไป 232 นัดและไม่นานก็เข้าสู่หลักสูตรการฝึกสอนแบบเดียวกับซามูเอลและปิร์โลก่อนที่จะคุมเจนัวในช่วงสั้น ๆ ในปี 2019 เขาพาพวกเขาชนะเพียงสองครั้งจาก 10 เกมและถูกไล่ออกหลังจากนั้นสองเกม เดือนที่รับผิดชอบ
ตัวแทนของเขากับเซียนาแพนเดฟลงเล่นภายใต้เขาที่เจนัวและยังคงแข็งแกร่งที่นั่นเมื่ออายุ 37 ปีก่อนหน้านี้ในฤดูกาลนี้เขายิงประตูที่ชนะการแข่งขันกับจอร์เจียซึ่งทำให้มาซิโดเนียเหนือมีคุณสมบัติเป็นคนแรกตลอดกาล ทัวร์นาเมนต์สำคัญยูโร 2020
Esteban Cambiasso
หลังจาก 10 ปีที่อินเตอร์โดยมีผลงานมากกว่า 400 ครั้งแคมบิอาสโซเซ็นสัญญากับเลสเตอร์ซิตี้ที่เพิ่งได้รับการเลื่อนตำแหน่งในปี 2014 และกลายเป็นที่ชื่นชอบของแฟนบอลที่คิงพาวเวอร์ซึ่งได้รับการขนานนามว่าเป็นผู้เล่นยอดเยี่ยมแห่งปีของสุนัขจิ้งจอกเนื่องจากพวกเขาประสบความสำเร็จในการหลบหนีจากการตกชั้นใน ฤดูกาลเดียวของเขาที่นั่น
เมื่อเขาปฏิเสธข้อเสนอในการต่ออายุสัญญาและทำให้โอกาสในการกลับมารวมตัวกับรานิเอรีเจ้านายเก่าของเขาในอินเตอร์เขาคงไม่คิดว่าเอ็นโกโลคันเตที่เข้ามาแทนที่ของเขาจะเปลี่ยนพวกเขาให้กลายเป็นผู้ชนะตำแหน่ง
แต่เขาจะชนะเครื่องเงินด้วยตัวเองเมื่อได้เห็นอาชีพการเล่นของเขาที่ได้รับรางวัลรายการกรีกแบบ back-to-back กับแชมป์ Olympiakos ตลอดกาล
Cambiasso ได้เสร็จสิ้นการแข่งขัน UEFA A License แต่ยังไม่ได้รับตำแหน่งโค้ช
เวสลีย์สไนจ์เดอร์ (Cristian Chivu, ’75)
Sneijder อยู่ในจุดสูงสุดของพลังของเขาโดยมีบทบาทสำคัญในการคว้าแชมป์เสียงแหลมของอินเตอร์ในขณะที่เขาใกล้จะเสร็จสมบูรณ์ในปีต่อมาในช่วงฤดูร้อนนั้นเมื่อเนเธอร์แลนด์จบการแข่งขันในฟุตบอลโลก
แต่เขาพยายามที่จะรักษามาตรฐานเหล่านั้นไว้หลังจากที่ราฟาเอลเบนิเตซมาเป็นผู้สืบทอดตำแหน่งของมูรินโญ่และในเดือนมกราคม 2012 – ตอนที่เขายังอายุแค่ 28 ปี – เขาย้ายไปกาลาตาซาราย เขาใช้เวลาสี่ฤดูกาลครึ่งกับยักษ์ใหญ่ของตุรกีและคว้าแชมป์ซูเปอร์ลิกสองรายการในอิสตันบูล
การคุมขังที่เมืองนีซและฝั่งกาตาร์อัล – กาตาร์ตามมาก่อนที่เขาจะเกษียณในปี 2019
Chivu อดีตทีมชาติโรมาเนียออกจากการเล่นในปี 2014 แต่ยังคงอยู่กับอินเตอร์และปัจจุบันเป็นผู้ฝึกสอนชุดอายุต่ำกว่า 18 ปีของพวกเขา
มาริโอบาโลเตลลี (Dejan Stankovic, ’60)
บาโลเตลลียังคงเป็นวัยรุ่นที่ได้รับคะแนนสูงในช่วงที่อินเตอร์ชนะสคูเด็ตโต้ครั้งล่าสุดโดยทำประตูได้เก้าประตูจาก 26 นัดในเซเรียอาในปี 2009-10 ก่อนที่เขาจะอายุครบ 20 ปีและกลับมาพบกับโรแบร์โตมันชินีอีกครั้งที่แมนซิตี้ในช่วงซัมเมอร์นั้น
กองหน้าเดินหน้าต่อยเซร์คิโออเกวโร่เพื่อทำประตูในพรีเมียร์ลีกที่โด่งดังที่สุดในประวัติศาสตร์และติดดาวให้กับอิตาลีเมื่อพวกเขาผ่านเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศยูโร 2012 แต่มันก็ตกต่ำอย่างรวดเร็วจากที่นั่น
เขาจุดประกายเวทย์มนตร์ยุคแรก ๆ ในช่วงคุมทีมที่มิลานและนีซ แต่ล้มเหลวในการทำเช่นนั้นที่ลิเวอร์พูลและมิลาน (รอบสอง) และตอนนี้กลายมาอยู่เคียงข้างเควิน – พรินซ์บัวเต็งสำหรับมอนซาของซิลวิโอแบร์ลุสโคนีในเซเรียบี
เมื่ออินเตอร์ขึ้นนำ 1-0 เพื่อป้องกันมูรินโญ่แทนที่บาโลเตลลีรุ่นเยาว์อย่างชาญฉลาดด้วยสแตนโควิชหัวระดับที่เปรียบเทียบได้ ตำนานเซอร์เบียเกษียณในปี 2013 และตอนนี้อยู่ในความดูแลของ Red Star Belgrade โดยได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้จัดการในปี 2019
ซามูเอลเอโต
การคว้าแชมป์สองรายการในฤดูกาลต่อเนื่องกับบาร์เซโลนาและอินเตอร์เอโตไม่ได้ทำประตูได้ทั้งหมดในปี 2009-10 โดยยิงได้เพียง 16 ประตูจากการแข่งขันทั้งหมดในฤดูกาลแรกของเขาในอิตาลี
เขามีความอุดมสมบูรณ์มากขึ้นอย่างมากในฤดูกาลที่สองของเขาเนื่องจากสิ่งต่าง ๆ เริ่มลดลงรอบตัวเขาโดยทำประตูได้ 37 ประตูในทุกการแข่งขันขณะที่อินเตอร์คว้าแชมป์โคปปาอิตาเลียและจบลงด้วยการวิ่งไปมิลาน
อาชีพเร่ร่อนตามมาในขณะที่เขาเล่นได้ดีในวัยสามสิบตอนปลายโดยหันไปหาสโมสรอีก 7 สโมสรรวมถึงอันจื่อมัคคาลา, เชลซี, เอฟเวอร์ตัน, ซามพ์โดเรียและกาตาร์เอสซีก่อนที่เขาจะเกษียณในปี 2019
ดิเอโกมิลิโต้
กองหน้าชาวอาร์เจนไตน์จับฟ้าผ่าในขวดในแคมเปญระดับตำนานของอินเตอร์ในปี 2009-10 ซึ่งดูเหมือนว่าเขาจะถูกครอบงำด้วยจิตวิญญาณของร็อคกี้บัลบัวฮีโร่ที่ดูไม่เหมือนใคร
มิลิโต้ทำประตูชนะการแข่งขันซึ่งรวมสคูเด็ตโต้ที่เซียนาไม่เพียง แต่ประตูเดียวของเกมในศึกโคปปาอิตาเลียรอบชิงชนะเลิศกับโรม่าและทั้งสองประตูในแชมเปี้ยนส์ลีกนัดชิงกับบาเยิร์น
หลังจากได้รับรางวัลดาวซัลโวที่เจนัวและเรอัลซาราโกซาแล้วชาวอาร์เจนไตน์ก็ใช้โอกาสของเขาที่สโมสรใหญ่ด้วยมือทั้งสองข้างยิงไป 30 ประตูและคว้าแชมป์ในฤดูกาลเปิดตัวที่อินเตอร์
เขาจะคว้าถ้วยรางวัลอีกไม่กี่ครั้งที่อินเตอร์นั่นคือซูเปอร์คอปป้าของอิตาลีปี 2010, ฟุตบอลสโมสรโลก 2010 และคอปปาอิตาเลีย 2010-11 แต่ปีที่ไม่น่าเชื่อนั้นทำให้เขาอยู่ในหอเกียรติยศตลอดชีวิตของอินเตอร์
มิลิโต้เกษียณในปี 2559 หลังจากได้เห็นในช่วงหลายปีที่ผ่านมาของอาชีพการเล่นในอาร์เจนติน่ากับ Racing Club ในวัยเด็กที่เขารัก
คลิก >>> บ้านผลบอล
ติดตามได้ที่ >>> https://www.ufabetwins.com/